Rennen door de Koepelgevangenis, door het stadhuis of badend in je natte hardloopshirt een dienst van de Doopsgezinde Gemeente bijwonen. Dat kan normaal natuurlijk nooit, maar vandaag was het allemaal mogelijk bij de Urban Trail Haarlem 2019.
Zo'n drieduizend fanatieke hardlopers en wandelaars staan zondagochtend in wat druilerig weer bij de start op de Grote Markt. De één voor een ronde van vijf kilometer, de ander voor tien kilometer.
Voor een goede tijd hoef je niet mee te doen, want al na tien meter is het file lopen bij de nauwe ingang van Archeologisch Museum Haarlem. Na het museum wachten er nog flink wat hoogtepunten voor de lopers...
Drieduizend hardlopers rennen door Haarlemse musea en kerken: "Fantastisch dit!" - NH Nieuws
'Rennen' door de kerk
Na bijna zeven kilometer staan de hardlopers ineens middenin de kerk van de Doopsgezinde Gemeente aan de Frankestraat in hartje Haarlem. Ze krijgen een warm welkom van de kerkgangers. Tussen de liederen en voordrachten, waaronder een verhaal van Erik van Muiswinkel over Sint Maarten, wordt er voor de sportievelingen geapplaudiseerd.
Mevrouw Astrid Lofvers roept alle lopers persoonlijk bij naam en geeft ze een handjeklap. "Ik vind dit uniek, geweldig!" Ook de lopers zijn onder de indruk. "Fantastisch, toen ik hoorde dat we door de kerk mochten rennen dacht ik eerst dat het een grap was, maar mooi dat dit kan." Een andere loper is het daar helemaal mee eens. "Mooi kerkie hoor, ik kende het helemaal niet van binnen."
Foto en weer door
Ze maken bijna allemaal een foto met hun telefoontje, een enkeling moet even een traan wegpinken. Zo mooi vinden de lopers het warme welkom en de liederen die door de kerk weerklinken.
Dominee Herman Heijne weet ook niet wat hij meemaakt: "Prachtig, de interactie tussen de hardlopers en de mensen in de kerk. We zijn een kerk die midden in de maatschappij wil staan en op deze manier kunnen we een hoop nieuwe bezoekers met de kerk kennis laten maken."
Mevrouw Lofvers blijft zelfs na de dienst nog even zitten. Er komen nog een paar wandelaars langs en die wil ze ook nog even een hart onder de riem steken. "We zijn een huiskamer, iedereen is welkom, dus daar kunnen al deze hardlopers toch ook goed bij! Je moet genieten van het leven", zegt ze, terwijl ze weer een handjeklap aan een loper geeft. Dankzij mevrouw Lofvers zijn die laatste paar kilometer helemaal zo zwaar niet meer.
