HAARLEM Senegal in de halve finale van het WK voetbal? Of misschien wel de finale? Volgens Mbaye Ndiaye uit Haarlem is dat echt niet zo’n gekke gedachte. “Hoe ver we kunnen komen? Halve finale denk ik zeker. Daarna kan er van alles gebeuren. In 2002 haalden we de kwartfinale. En ons team heeft nu discipline en een geweldige organisatie. Dat hadden we toen niet eens.”
Mbaye Ndiaye, "Zo heten heel veel mensen in Senegal, zeg maar zoals Jan Jansen in Nederland", zit dit WK vol vertrouwen voor de buis. De eerste wedstijd werd een beetje gelukkig gewonnen van Polen. Vanmiddag staat Senegal tegenover Japan. "Als Senegal de volgende ronde haalt, wacht België of Engeland. Ook niet onmogelijk om te verslaan. En dan zitten we al in de kwartfinale."
Alleen Kameroen en Ghana haalden net als Senegal als Afrikaans land wel eens de WK-kwarttfinale. "Senegal is klaar om het eerste Afrikaanse land te worden dat de halve finale haalt", denkt Mbaye. "Wij speelden in de voorbereiding heel goed tegen Kroatië. En de toplanden zijn niet zo sterk meer. Mexico kan van Duitsland winnen. Waarom wij dan niet?"
Capitain Courage
De Haarlemmer weet goed waarover hij praat: hij was in de Senegalese hoofdstad Dakar vroeger zelf middenvelder bij FC Darou Salam. Hij speelde nog met clubgenoten van Papiss Cissé, die nu in China zijn brood verdient met voetballen. Niet te verwarren met Aliou Cissé, die bondscoach is en tijdens het WK in 2002 de trotse aanvoerder was.
"Capitain Courage is zijn bijnaam. Hij was geen bijzonder goede voetballer, maar ging wel altijd 90 minuten voluit. Strijd en beleving, dat paste bij hem. Met hem als coach heeft het team grote stappen gemaakt."
Nu in Haarlem is Mbaye vrijwilliger bij Haarlem Kennemerland, dat in het stadion van de voormalige profclub HFC Haarlem speelt aan de Jan Gijzenkade. Hij zet er bijvoorbeeld letterlijk de lijnen uit op het hoofdveld voor het nieuwe seizoen. Ook is hij supporter van zijn voetballende zoon Omar.
Kabaal
Tegenwoordig kijkt hij thuis op de bank naar de WK-wedstrijden, rustig met vrouw en zoon. "Hoewel de buren mijn gejuich wel hebben gehoord, denk ik." Toen hij nog in Amsterdam woonde, keek hij naar de wedstrijden van Senegal met vijftig, zestig Senegalese vrienden bij iemand thuis. "Dat was helemaal een kabaal."
De inwoners van het overwegend islamitische land kijken het voetbal het liefst thuis met bekenden. Dan komt er speciale Senegalese thee op tafel. En er zijn allemaal verse visgerechten. Als je toevallig in de buurt bent: overal word je gastvrij ontvangen, zegt Mbaye. "Teranga Lions is onze bijnaam. Teranga betekent gastvrijheid."
La Lutte
Dan kijken ze naar grote krachtige spelers die voetballen in de grootste Europese competities. "Wij hebben ook een brede basis. Het B-team doet niet veel onder voor het basiselftal." Ondanks deze kwaliteiten is voetbal niet de populairste sport van het land. In Japan, de tegenstander van vandaag, is sumo-worstelen heel groot. In Senegal is dat La Lutte, een eigen worstelvariant. "De beste worstelaars verdienen veel geld. Een ton per wedstrijd, en dat duurt maar een minuutje."
Japan moet vandaag verslagen worden door de snelle spelers van Senegal. En dan dromen van de finale, die Mabaye in Senegal gaat bekijken. "Ja, dat kwam zo uit. De laatste wedstrijden kan ik in Dakar zien. Dat wordt een groot feest!"