AMSTELVEEN Wie aan Panini-voetbalplaatjes denkt, denkt aan kinderen die op het schoolplein met elkaar ruilen. Toch zijn er ook volwassenen voor wie de aantrekkingskracht zo groot is dat ze blijven sparen. Amstelvener Mathijs Groenewoud (44) is zo iemand. Zijn album van het komende WK is zelfs al bijna vol.
Alleen het logo van Mexico ontbreekt nog, vertelt Groenewoud op het terras van zijn stamcafé. En dan te bedenken dat het eerste fluitsignaal op de Russische velden nog moet klinken. "Als iemand 'm heeft, hou ik me aanbevolen hoor", lacht de man die velen kennen van zijn jarenlange samenwerking met Ton Ojers, met wie hij jarenlang voetbalanalyses maakte.
Groenewoud spaart al sinds 1983 en is daarna ook met terugwerkende kracht gaan verzamelen. Zijn collectie gaat terug tot het allereerste WK (1970 in Mexico) waarbij de plakplaatjes werden uitgegeven. Voor hem op tafel ligt een flinke stapel Panini-albums, maar dat blijken alleen nog maar de dertien boeken rondom de wereldkampioenschappen door de jaren heen. De rest van zijn collectie, waarin ook vele EK-albums en Eredivisie-plakboeken zijn opgenomen, heeft hij thuisgelaten. "Anders blíjf ik sjouwen."
Tic van verzamelaar
We willen weten wat een volwassen man bezielt om stickers te sparen. Groenewoud: "Het is volgens mij de tic van de verzamelaar. Het maakt niet eens uit wat je spaart, maar als je er eenmaal mee bent begonnen, wil je niet stoppen. Als ik nu stop en dit WK 2018-album niet heb, is mijn verzameling gewoon niet compleet."
Ja, dat betekent dat hij de rest van zijn leven moet blijven plakken, erkent hij dan. "Ik ken ook mannen van in de zeventig die ze sparen hoor. Die stoppen pas als ze tussen zes planken liggen. Ja, dat geldt voor mij waarschijnlijk ook, haha."