HAARLEM Ze hebben allebei op straat geleefd en een leven vol drank, drugs en onzekerheid achter de rug: Martijn en Martijn van de Schrijversclub van het Straatjournaal in Haarlem. Tegenwoordig hebben ze een dak boven hun hoofd en komen ze iedere dinsdag bij elkaar om gedichten te schrijven.
Er hangt een gezellige sfeer in het kantoortje van het Straatjournaal in het centrum van Haarlem. Op tafel staan cola en chips. Het mag duidelijk zijn: het rumoerige en onstuimige straatleven hebben de mannen en vrouw achter zich gelaten.
Zeven euro per gedicht
Elke dinsdag komen ze bij elkaar om gedichten te schrijven. Soms worden die geplaatst in het Straatjournaal. Dat levert de dichter dan zeven euro per gedicht op. "Het is toch waardering voor je werk. Leuk dat het gepubliceerd wordt en het zakcentje is mooi meegenomen" zegt een dichter die een shirt van de Amerikaanse countryzanger Johnny Cash draagt.
Lees ook: Mensenwerk: Het Straatjournaal gaat voor een optimistische uitstraling
Martijn en Martijn zijn trouwe deelnemers van de Schrijversclub. De een dicht als een soort Jules Deelder over het leven op straat. Wat dat betreft heeft hij voor jonge mensen een advies: "Ik zou het niet doen jongelui, doe het niet!" Hij zegt het met een lach op zijn gezicht, maar is bloedserieus. Leven op straat met drugs en drank wordt soms geromantiseerd, maar leidt uiteindelijk nergens toe, weet hij uit ervaring.
Bloem
De andere Martijn zegt en schrijft niet veel over het leven op straat. Voor het lentenummer van het Straatjournaal heeft hij het toepasselijke gedicht Bloem geschreven, waarin de bloem een metafoor is voor de liefde.
Na haar scheiding woonde Shiva een paar jaar met haar kindje op een kamer in de opvang. Sinds een paar jaar heeft ze een eigen huisje. Ze komt graag bij de Schrijversclub. Vandaag leest een gedicht voor over haar liefde voor muziek voor, want ze houdt van ouwe rock'n roll. "De meeste ex-dak- en thuislozen denken niet graag terug aan die tijd van toen. Ze maken liever gedichten over betere tijden, over het nu!"