HOORN Hoe je zelf je verkrachter opspoort, omdat de politie het laat afweten. Het klinkt als het script voor een spannende film, maar is het waargebeurde verhaal van Sylvia Veld uit Hoorn. Ze tekende haar verhaal op in het boek 'De jacht op mijn verkrachter'. Met NH Nieuws ging ze uitgebreid in gesprek.
16 oktober 2016 is de datum die Sylvia nooit meer zou vergeten. Na een avond stappen wordt ze aangesproken door een man die haar wel naar huis wil fietsen. Ze zegt ja, een beslissing die haar leven voorgoed veranderd.
"Opeens zag ik dat we de verkeerde kant op gingen. Ik stapte af, en toen opeens ging het licht uit. Toen ik bij kwam lag ik in de bosjes en lag hij bovenop me en kneep mijn keel dicht. Ik dacht: ik ga dood, dit was het", vertelt Sylvia.
Niks gedaan met bewijs
Wonder boven wonder weet ze te ontkomen. Ze stapt naar de politie om aangifte te doen, maar krijgt te horen dat daar bij verkrachtingen twee weken bedenktijd voor staat. Vol verbazing gaat ze naar huis en besluit zelf achter haar aanvaller aan te gaan. Haar telefoon is namelijk ook weg, maar via haar computer weet ze de locatie van haar telefoon te achterhalen en licht ze de politie in.
"M'n moeder belde met het goede nieuws, maar kreeg te horen dat de telefoon niet gestolen was, maar als vermist in het systeem stond omdat er geen aangifte was. Ze werd gewoon afgepoeierd." Een paar dagen later komt de politie alsnog in actie, maar de telefoon wordt niet gevonden. Daarna wordt het stil.
Je eigen verkrachter verleiden
Sylvia komt er vervolgens achter dat de dader ook de dating-app op haar telefoon gebruikt, en neemt dan een drastisch besluit. Ze gaat haar verkrachter in de val lokken. Ze maakt een nep-profiel aan op de datingwebsite om met hem in contact te komen en dat lukt. "Hij wilde gelijk afspreken, dus ik vroeg hem om zijn adres, en dat gaf hij. En toen dacht ik: ik heb hem. Zeker toen hij ook nog een foto stuurde van zichzelf."
Lees ook: Hoornse speurt zelf aanrander op: "Ik word nooit meer de oude"
De politie blijkt het adres te hebben bezocht, maar laat na het huis te doorzoeken omdat de bewoner mogelijk alleen de koper van de telefoon is. De man zegt wel dat hij zich herkent op één van de foto's die de politie van Sylvia heeft gehad. Maar verder gebeurt er niks. Het is een tegenvaller die ze niet kan bevatten.
Gearresteerd
Uiteindelijk vindt ze ook nog het Facebook-profiel van de man, en foto's waaruit blijkt dat hij op de bewuste avond in een kroeg was in Hoorn. Opnieuw licht ze de politie in, maar hoort verder niks. Tot 27 februari 2017, ruim vier maanden na de verkrachting. Dan krijgt ze een belletje dat de man is gearresteerd.
Lees ook: Aangerande Hoornse vrouw: "Reactie politie voelde als trap na terwijl ik op de grond lag"
Uiteindelijk wordt hij veroordeeld tot 1,5 jaar cel waarvan zes maanden voorwaardelijk voor poging tot verkrachting. Daadwerkelijk verkrachting kan niet worden bewezen. Maar belangrijker nog, de man van Somalische afkomst wordt het land uit gezet. Sinds begin dit jaar zit hij in een detentiecentrum in afwachting van zijn uitzetting.
'Nooit excuses gehad'
Op het handelen van politie kwam uiteindelijk flink wat kritiek. Onderzoek wees uit dat er veel moet veranderen op het gebied van communicatie naar slachtoffers, maar ook dat er veel te laks was gehandeld. "Ik ben blij met de erkenning, maar heb nooit excuses gehad. Dat vind ik erg jammer", zegt Sylvia.
Lees ook: Slachtoffer Hoornse zedenzaak schrijft boek over aanranding
Haar verhaal schreef ze met familievriend en journalist Robert Vinkenborg op in een boek dat vanaf nu in de winkel ligt. "Om het van me af te schrijven, om andere verkrachtingsslachtoffers de kracht te geven om nooit op te geven. Maar ook om te laten zien dat er bij de politie veel moet veranderen. Wat ik heb begrepen is er ook al het één en ander veranderd." Nu 1,5 jaar na de verkrachting gaat het langzaam weer beter met Sylvia. "Therapie heeft me er bovenop geholpen, anders was ik hier niet meer geweest. Ik ben nog niet de oude, maar langzaam gaat beter. Het heeft tijd nodig om te slijten."
Reactie politie
We hebben ook de politie om een reactie gevraagd op het verhaal van Sylvia. En een woordvoerder laat het volgende weten: We hopen dat het boek bijdraagt aan de verwerking bij het slachtoffer. We hebben het boek vooraf gevraagd, maar niet ter inzage gekregen. Hoewel het inmiddels besteld is, kunnen we hierop nog niet inhoudelijk reageren.
We willen het voor nu ook houden bij onze eerdere reactie: Inspectie Justitie en Veiligheid heeft een objectieve brief over het onderzoek opgesteld met aanbevelingen. Bepaalde onderzoekshandelingen hadden eerder of anders gekund. Na de evaluatie van de Inspectie zijn er aanpassingen gekomen op het werkproces om dit te verbeteren. Deze helpen ons in de zaken die we nu hebben lopen.
Maatwerk
Hoewel communicatie met een slachtoffer maatwerk is en blijft, is de werkwijze er nu wel op gericht resultaten van het onderzoek direct aan een slachtoffer terug te koppelen. Verder wordt er in de planning rekening mee gehouden dat er collega’s direct beschikbaar zijn voor het uitvoeren van urgente (deel)onderzoeken en wordt er gewerkt aan de verbetering van de aansluiting op de digitale wereld waarin zedenfeiten steeds vaker plaats vinden cq waarbij steeds vaker een digitale component onderdeel is van een ‘reguliere’ zedenzaak.
In een gesprek met het slachtoffer, tussen de zittingsdatum en de uitspraak, is wel degelijk excuus gemaakt. Mogelijk heeft het slachtoffer dit onvoldoende meegekregen.