WIJK AAN ZEE Voor Fons Deen uit Wijk aan Zee is het jaren geleden dat hij zijn kinderen heeft geknuffeld of überhaupt heeft gezien. Zijn jongens, van 10 en 13 jaar oud, willen geen contact meer met hem. De laatste keer dat hij ze zag is dertig maanden geleden.
"Een hartverscheurde situatie, waar geen einde aan lijkt te komen", vertelt hij aan NH Nieuws. "Ik sleep het dagelijks met me mee, toch heb ik iedere dag de neiging om te kijken of er geen fietsje voor de deur staat."
Nadat hij was gescheiden van zijn vrouw, is er door de rechter een omgangsregeling opgesteld. Fons zag zijn kinderen wekelijks en dat ging twee jaar lang goed. Maar van de een op de andere dag wilden de kinderen niet meer.
De reden is hem nog steeds niet duidelijk. Wel geeft hij aan dat de scheidingssituatie turbulent is geweest. Zijn kinderen wonen niet ver van hem vandaan. "Ik ben altijd om me heen aan het kijken of ik ze toch nog toevallig ergens zie", aldus Fons.
Ouderverstoting
Fons is lang niet de enige die dit overkomt. Naar schatting zien duizenden kinderen één van hun ouders niet meer na een scheiding. Monique Kleijne is ervaringsdeskundige op dat gebied. Ze geeft lezingen en trainingen over de problematiek rond verstoten ouders. Ouderverstoting is de situatie waarin een kind een verstotingsreactie ontwikkelt omdat hij klem zit. Loyaliteit naar beide ouders kan dan niet meer.
Monique heeft als missie om meer bekendheid aan 'ouderverstoting' te geven, zodat ook rechters en hulpverleners het probleem scherper op het netvlies krijgen. Ook moeten scholen volgens haar niet wegkijken maar veel beter letten op signalen en de kinderen direct begeleiding geven. "Ik ben er eigenlijk voor dat er bij iedere echtscheiding waar kinderen bij betrokken zijn hulp komt." Zo moet het verstoten van ouders voorkomen worden.
Fons geeft de strijd om het zien van zijn kinderen niet op: "Mijn grootste wens is dat er straks een fietsje in de straat stopt en dat de kinderen aanbellen en hier zijn."