ZAANDAM Elke maand bivakkeert verslaggever Ron Flens ergens in de provincie. Dat kan in een ziekenhuis zijn, maar ook op een markt, op een zorgboerderij of in een poppodium. Iedere week portretteert hij iemand met een band met die plek: de baas, een werknemer, een klant of een patiënt. Zo belicht hij de locatie door de ogen van verschillende betrokkenen.
Deze maand is Ron in het Zaantheater in Zaandam, waar hij portretten maakt van een technicus, van de vaste bezoekers en in deze eerste aflevering van directeur Angelique Finkers.
Angelique is de vijftien jaar jongere zus van Herman Finkers. "Toen ik acht was, deed hij al mee aan het Cameretten Festival." Door haar broers werk als cabaretier rolde ook Angelique het theatervak in. Voorheen had ze haar eigen boekingsbureau, maar sinds twee jaar is ze directeur van het Zaantheater.
Sociale functie
Het Zaantheater bestaat dit jaar twintig jaar, en dat is niet zonder reden. "Ik merk dat het Zaantheater een ontzettend belangrijke functie heeft voor de hele stad", zegt Angelique. "Het leeft heel erg." Het theater richt zich op amusement voor jong en oud en programmeert Frans Bauer net zo makkelijk als de Mug met de gouden tand.
Angelique probeert ook gewone Zaankanters op het podium te krijgen, al hoeven ze daarvoor niet per se te kunnen zingen, dansen of acteren. "Het kan ook een diplomauitreiking zijn, dat je als 17- of 18-jarige hier op het podium je diploma uitgereikt krijgt, bijvoorbeeld."
Gastvrij
Vorig jaar werd het Zaantheater gekozen tot meest gastvrije theater van Nederland. Dat is mede te danken aan gastvrouw Lianne. "Sommige artiesten vinden het wel gezellig als je even bij ze komt zitten in de artiestenfoyer."
Portier Frans is bijna onderdeel van het theatermeubilair, zo blijkt als Angelique hem voorstelt. "Iedereen kent Frans, en Frans kent iedereen", vertelt Angelique. Of Frans zelf wel eens een voorstelling bezoekt? "Nee, want ik heb hier al toneel."
Javier Guzman
Zodra hij binnen is, stelt Ron cabaretier Javier Guzman de vraag hoe gastvrij hij het Zaantheater vindt. "Een theater dat je echt welkom heet, en dat is absoluut niet om te slijmen. Soms is het zo onpersoonlijk, dat je via de achterdeur binnenkomt en je niet eens weet wie de directeur is."