DEN HELDER 'U mag de bruid kussen', zat er niet in 60 jaar geleden voor Mathias en Hannida Smitz uit Den Helder. Toen ze trouwden zaten ze meer dan 13.000 kilometer bij elkaar vandaan. Maar vandaag ging het, dankzij hun kinderen, alsnog gebeuren.
"Mijn vader zat bij de marine en vertrok in 1957 richting Papoea-Nieuw-Guinea", vertelt dochter Myrna Smitz. "Ze waren al verloofd, maar mijn moeder bleek in blijde verwachting te zijn van mijn broer. Er moest dus snel getrouwd worden. Dat was normaal in die tijd."
Omdat Mathias aan de andere kant van de wereld zat, werd het trouwen met de handschoen. "Mijn vader zat bij een radio-installatie van de Marine, mijn moeder zat bij een radio in Venlo. Zo konden ze elkaar het jawoord geven. Mijn opa nam de honneurs waar. Ze vonden het jammer dat het zo moest, maar waren ook wel erg blij dat mijn moeder zwanger was."
Opnieuw trouwen
Als verrassing voor hun diamanten huwelijk, regelden dochter Myrna en zoon Edwin een nieuwe trouwerij voor hun ouders. Op het stadhuis van Den Helder werd de trouwbelofte opnieuw afgenomen, nu door loco-burgemeester Pieter Kos. Nog voor hij zijn woorden had uitgesproken was de eerste, echte huwelijkskus daar. "Nog niet", lachte de zaal. Maar volgens Kos mag je na 60 jaar best even smokkelen.
"Dit was al heel lang een stille wens.", lacht de gloednieuwe bruid. "En nu is het door de kinderen geregeld. Dat is prachtig."