CASTRICUM Ed en Caty Sjoerdsma waren er vroeg bij. Al in 1989 sloten ze hun huis af van het elektriciteitsnetwerk, waarna ze zelfvoorzienend werden. Het hele dak van hun Zonnehuis lag vol met zonnepanelen en daarmee waren ze een bezienswaardigheid.
De afgelopen 28 jaar hebben de zonnecellen de familie niet in de steek gelaten. Het licht in huis brandde altijd. Toen kort na de opening van het huis heel Castricum door een stroomstoring werd getroffen, was er in huize Sjoerdsma nog wel stroom.
Het Zonnehuis was een bezienswaardigheid en vanuit de hele wereld kwam men naar Castricum om het wonder met eigen ogen te aanschouwen. Het leek dé oplossing voor landen met een onbetrouwbaar elektranetwerk, maar het was wel kostbaar.
Gewoon
Inmiddels zijn zonnepanelen de gewoonste zaak van de wereld. Ze lijken niet meer alleen weggelegd voor idealisten met tuinbroeken en geitenwollen sokken. De zonnecellen zijn bovendien sterk verbeterd, waardoor op het dak van de familie Sjoerdsma tegenwoordig ook weer dakpannen te zien zijn.
Ondanks alle idealen hebben Ed en Caty nog steeds een gasaansluiting. Die is nodig om te koken en om een warme douche te kunnen nemen. In 1989 was dat gas er nog in overvloed, maar gasloze huizen lijken tegenwoordig de nieuwe norm. Dat betekent dat er weer werk aan de winkel is voor Ed.