AMSTERDAM De Amsterdamse Nicolien Sauerbreij veroverde tijdens de Olympische Spelen van Vancouver de honderdste gouden Olympische medaille voor Nederland. Onder haar voorgangers bij de Zomerspelen waren veel sporters uit Noord-Holland. In deze rubriek ‘Golden Oldies’ stellen we een aantal daarvan voor. Vandaag de jongste gouden medaillewinnaar ooit: de veertienjarige Frans Hin.
Frans Hin kwam uit een echte zeilfamilie uit Haarlem. Hij deed mee aan de Olympische Spelen van 1920, waarbij voor de kust van Oostende én in Amsterdam werd gevaren. Het waren dus eigenlijk de eerste (en laatste) Spelen die in twee landen werden gehouden. Het waren ook de langste Spelen ooit. De eerste wedstrijden werden al in april gehouden en de laatste in september.
Genoegdoening
Het was vooraf niet voorzien dat de Spelen in België zouden worden gehouden. Eigenlijk zou Oostenrijk/Hongarije de Spelen organiseren, maar de Eerste Wereldoorlog was net voorbij en Oostenrijk/Hongarije stond aan de kant van Duitsland. Daarom waren die twee landen even uitgesloten van de Olympische familie. België werd beschouwd als een van de grootste slachtoffers van die oorlog en kreeg daarom, als genoegdoening, de Spelen van 1920 toegewezen. Maar het land lag nog voor een groot deel in puin en de consequentie was dat de organisatie soms dramatisch slecht was. Er was nauwelijks huisvesting, scheidsrechters waren niet capabel of kwamen helemaal niet opdraven en ook ingeschreven atleten (of boten) kwamen niet opdraven.
De zeilwedstrijden waren ook een puinhoop. Er waren zestien klassen, maar in twee daarvan kwam geen enkele boot aan de start. Een onderdeel had slechts één deelnemer, dus die was zeker van het goud, tenminste… als hij de race had voltooid, maar dat lukte niet.
Leerplichtig
De veertienjarige Frans Hin zeilde altijd met zijn broer Johannes met de Beatrijs III, in de klasse van de twaalfvoetsjollen. Ze hadden zich dan ook samen ingeschreven, maar bij de eerste wedstrijd was de schoolvakantie nog niet begonnen en Frans was nog leerplichtig, dus nam zijn vader Cornelis zijn plaats in. De enige tegenstander van de Beatrijs III was de Boreas. Ook een Nederlandse boot, met Arnoud van der Biesen en Petrus Beukers aan boord. Wie het eerst twee van de drie races won kreeg het goud. De Olympische zeilfinale tussen de twee boten verliep heel opmerkelijk en duurde uiteindelijk zo’n twee maanden.
De eerste race voor de kust van Oostende werd op 7 juli 1920 gevaren en werd gewonnen door de Boreas. De dag daarna werd de tweede wedstrijd gezeild, die werd gewonnen door vader en zoon Hin. Maar bij gebrek aan officials (die moesten zelf ook zeilen) werd de race geleid door twee journalisten. Dat was natuurlijk onreglementair en de race werd dan ook ongeldig verklaard. De Belgische organisatoren zagen toen geen kans meer om de wedstrijd opnieuw te houden en vroegen aan de voorzitter van het Nederlandsch Olympisch Comité, Baron van Tuyll van Serooskerken, om de resterende wedstrijden in Nederland te houden omdat er toch alleen Nederlandse deelnemers waren. Daardoor werd er Olympische geschiedenis geschreven: voor de eerste keer werden de Spelen in twee verschillende landen gehouden.
Ontknoping op Buiten-IJ
Zo kon het gebeuren dat op 3 september de ontknoping van de Olympische zeilwedstrijd plaatsvond op het Buiten-IJ bij Amsterdam. Bij deze wedstrijden kon Frans wel meedoen, zodat hij de plek van zijn vader weer innam. Maar er was weinig wind op de wedstrijddag. In de eerste race van de dag (de tweede van de Olympische strijd) maakte Van der Biessen en Beukers met de Boreas een fout en moest daarom bij de herstart een minuut later starten. De broers Hin wonnen de race mede daardoor glansrijk. ‘s Middag moest de beslissende derde race gezeild worden. De Beatrijs van de broers Hin nam al snel een flinke voorsprong, waarna de bemanning van de Boreas ter hoogte van Durgerdam de strijd opgaf. De familie Hin, en dus ook de 14-jarige Frans kreeg het goud. Hij is nog altijd de jongste Nederlandse gouden medaillewinnaar.
Zijn nakomelingen zijn nog altijd fanatieke zeilers en ‘ergens’ binnen de familie moet de gouden medaille van Frans nog liggen.