Ga naar Content
Noord-Holland

Van alle markten thuis: politieagente verschoont luier tijdens reanimatie baby'tje

2 mei 2016, 20.20 uur · Aangepast 2 mei 2016, 20.36 uur
Door: · Foto: Politie Aalsmeer-Uithoorn

AALSMEER Sommige agenten zijn van alle markten thuis. Politieagente Debora van Zuid van het korps Aalsmeer-Uithoorn bijvoorbeeld. Tijdens het reanimeren van een drie weken oud meisje verschoonde ze direct even de luier.

Dat schrijft ze in een blog op de Facebook-pagina van de politie Aalsmeer-Uithoorn. 

Tijdens een reguliere surveillance worden Debora en haar collega gevraagd zich met spoed naar een adres te begeven waar een baby'tje dreigt te sterven. "Terwijl de politieauto nog tot stilstand moet komen spring ik uit de auto en ren naar de woning", schrijft Debora.

'Ze gaat dood!'
Als Debora de woning binnenkomt, ziet ze een vrouw staan die het kindje in haar armen heeft. "Het gaat niet goed met haar! Ze gaat dood! Het gaat niet goed", schreeuwt de vrouw. "Ik pak het levenloze lichaampje uit de armen van de vrouw (die later de oma blijkt te zijn) en draai me om." 

De politieagente legt het baby'tje op tafel en begint te reanimeren. "Ik begin over haar borst te wrijven en maak hierbij een drukkende beweging naar boven. De kleine meid geeft reactie en begint te hoesten. Mijn collega en ik zien de kleur in haar gezicht verschijnen." 

Bedrading
Zodra de ambulances zijn gearriveerd, wordt het meisje onmiddellijk aangesloten op de nodige apparatuur. Terwijl de ambulancebroeders naar buiten lopen om de brancard te halen, buigt Debora zich over het baby'tje heen. "Ik probeer tussen alle bedrading en apparatuur de luier van de kleine meid te verschonen en warme kleertjes aan te trekken." 

Nadat het meisje met gillende sirenes naar het ziekenhuis is gebracht, vervolgen Debora en haar collega hun surveillancedienst. Een week later gaan ze opnieuw poolshoogte nemen op het adres. "Ik krijg de kleine meid wederom in mijn armen, alleen dit keer kijkt zij mij aan en krijg ik een soort van glimlach met glinsterende oogjes. Ik zie dat zij hierna haar oogjes dicht doet en rustig in slaap valt."

Debora besluit: "Een mooier moment konden mijn collega en ik ons niet wensen."