AALSMEER Voor veel homoseksuele vluchtelingen is het leven in asielzoekerscentra geen pretje. Ze worden vaak niet geaccepteerd door de andere vluchtelingen, die hen het leven bovendien flink zuur kunnen maken. "Toen ik koffie ging halen, zeiden ze dat ze de vloer wilden dweilen met m'n lichaam."
Syriër Omar Abdulghani kwam na een lange reis terecht in de Zaandamse opvanglocatie Rijshoutweg. Lang hield hij het daar niet vol. Nadat hij meerdere keren was geïntimideerd, besloot hij dat hij weg wilde. "Ze noemden me flikker. Alles wat ik na die lange reis nodig had, was rust."
Wanhoopskreet
Omar deed daarom een oproep op een Facebook-pagina over homo-emancipatie. Hij had geluk, want de Aalsmeerse Lianda van der Schilden las zijn wanhoopskreet. "Ik had op dat moment al wel bedacht dat ik iets voor vluchtelingen wilde doen", vertelt Lianda. "ik wist lang niet wat, maar op een goed moment dacht ik: waarom neem ik niet iemand in huis?"
Inmiddels woont Omar alweer een paar maanden bij Lianda in huis en zijn de twee goed aan elkaar gewend. "Ik noem hem mijn kleine broertje", vertelt de Aaslmeerse om dat te illustreren. Hoe lang ze huisgenoten zullen zijn, is nog ongewis. "Maar ik heb gezegd dat het kan zo lang het nodig is." 