ALKMAAR Mag je een speler die zijn hele carrière bij maar één club heeft gespeeld saai noemen? Eigenlijk wel hè, maar het zou niet zo al te vriendelijk zijn tegenover Michael Buskermolen; die jongen is domweg té aardig om te beledigen.
Maar ja, Buskermolen kwam in 1990 bij AZ terecht en bleef daar tot 2006 voetballen. 16 seizoenen lang! Waar maak je dat nog mee? En dacht je dat ie daarna weg ging bij de Alkmaarse club? Nee hoor, hij werd er trainer van de B1-jeugd. Vorige week kondigde de middenvelder zijn vertrek aan, hij heeft nog net zijn 25-jarig jubileum gevierd.
Michael Buskermolen. Misschien kent u hem niet eens. Het is dan ook geen glamourboy. Hij verkoos altijd een rol achter de schermen. Een echte stille kracht. Kijk! Dan ben je dus best een beetje saai. En als je dan ook nog eens bijna je hele leven in godbetert Kudelstaart woont, een van de weinige plekken in Nederland zonder café, tja... Maar waarom verdient hij dan toch een column? Simpel! Omdat Michael Buskermolen door zijn ongekende loyaliteit erg geliefd is bij het AZ-publiek. Wat wil je ook? Met bijna 500 wedstrijden in het eerste mag hij zich met recht Mister AZ noemen.
Michael Buskermolen. 25 jaar lang liep hij rond bij AZ, maar er is nauwelijks iets over hem te vinden. Geen roddels, geen anekdotes, nauwelijks een memorabel doelpunt. Terwijl de linkspoot in die bijna 500 wedstrijden in het eerste toch 67 keer het doel trof. De enige frivoliteit die we konden vinden was dat hij -al als trainer- na het behalen van het kampioenschap in 2009 in Alkmaar op de schouders van de supporters werd genomen.
Zou Michael Buskermolen weleens hebben gedroomd van een andere club? Van een Vitesse, of misschien zelfs wel van Real Madrid. Waarschijnlijk is hij daar te bescheiden voor. Michael Buskermolen was een goede middenvelder, hij speelde niet voor niks zes keer in Jong Oranje, maar meer dan AZ zat er voor hem gewoon niet in.
Het scheelde overigens niet veel of Buskermolen was nooit bij AZ terechtgekomen. De zoon van een postbode en een bloemenkweker werd op de Voetbalschool van AZ eigenlijk te licht voor het voetbal gevonden. Maar AZ was naarstig op zoek naar een middenvelder en dus mocht hij nog even blijven. Hij maakte mee hoe AZ van een armlastig klein clubje dat net kon overleven in de eerste divisie weer uitgroeide tot een club dat opnieuw de top van Nederland bestormde. Het grootste succes was het halen van de halve finale van het UEFA Cup toernooi in 2005. In de verlenging bleken de Portugezen van Sporting Lissabon op de valreep te sterk. Een trauma voor alle AZ-fans.
Michael Buskermolen neemt nu dus afscheid. Maar hij mag niet vergeten worden. Laat deze column dan een eerbetoon zijn aan al die stille krachten in het voetbal, de voetballers die nog loyaal zijn aan hun club. Michael Buskermolen, het ga je goed!
Eerdere columns:
- Frank Kramer (FC Volendam)
- Marko Pantelic (Ajax)
- Freddy Adu (AZ)
- Melvin Platje (FC Volendam)
- David Loggie (AZ)
- Reinaldo de Lima (Telstar)