WARDER Komkommers, spitskool en spinazie. Vanaf nu moeten de Wardenaren een stuk verder reizen voor hun wekelijkse portie groente. Wabe Visser, de rijdende groenteman uit Zwaag, stopt ermee na 45 jaar trouwe dienst. "In Warder wonen mijn trouwste klanten, ik ga de reuring missen."
Op de brug hangt een spandoek en bij zijn vaste klanten wappert de vlag. "Als hij hier straks stopt, versieren we zijn kar met ballonnen. En we hebben een T-shirt voor hem gemaakt," zegt Esther Haremaker, trouwe klant uit Warder. "We gaan hem heel erg missen, waar moeten we nu naartoe voor de groente?"
Twee keer per week maakt Wabe zijn ronde door Warder, vandaag is de laatste keer. "We hebben lief en leed gedeeld, Warder krijgt echt een tien van mij." Het dorp heeft hem gesteund in moeilijke tijden. "Bij het overlijden van familieleden, bijvoorbeeld. En toen ik door een oogoperatie een half jaar uit de running was, was het na terugkeer net of ik geen dag was weggeweest."
Komkommer in de brievenbus
"Jammer dat we dit kwijtraken," vertelt een andere klant. "Komkommers vergaten we nooit, he?" valt Wabe haar in de rede, terwijl hij er eentje onverhandigt. "Nee, dat klopt. Als Wabe een keer eerder moest stoppen vanwege het weer, vond ik wel twee komkommers in mijn brievenbus, haha."
Zoon Rick is mee op deze laatste dag. "Dan heeft m'n vader meer tijd om cadeautjes in ontvangst te nemen." Veel klanten hebben hem nog als kind gekend. "Vanaf m'n zesde ging ik iedere zaterdag en elke vakantie mee op de wagen. En nu sluiten we het vandaag samen af."
Uitslapen
Wabe gaat de reuring missen. "De gezelligheid, de mensen. Ik heb straks alleen m'n vrouw waar ik op kan mopperen, haha." Maar hij kijkt ook uit naar zijn pensioen. "Uitslapen tot een uur of acht, lekker koppie koffie, krantje. Rustig an en lekker vissen!"
