AMSTERDAM Vanuit het raam van haar woning in de Amsterdamse Van Baerlestraat kijkt Dina-Perla de Winter uit op de straat waar zij opgroeide. "Ik kijk letterlijk neer op mijn oude leven." De symboliek is evident, want ze heeft zich niet alleen moeten ontworstelen aan het streng orthodox-joodse milieu waar zij vandaan komt, maar ook aan haar psychisch gestoorde moeder.
Nu is ze een vrije vrouw, met een op het oog doorsnee leven. maar dat was ooit heel anders. Dina-Perla groeit op bij haar alleenstaande moeder, die zowel een lichamelijke als een mentale handicap heeft. Dina-Perla: "Ik denk dat zij schizofreen is, maar dat is nooit onderzocht."
Er is geen enkele vrijheid, haar moeder is zo'n beetje voor alles bang en trekt Dina-Perla mee in haar angsten. "Ze sprak urenlang over complottheorieen. Iedereen, de buren, de school waar ik op zat, familie, de hele wereld was slecht. Dat was heel eng en verstikkend en niet iets waar andere kinderen mee te maken hadden."
Kinderen een klap geven
Niet alleen haar thuissituatie zorgt voor problemen, ook op haar orthodox-joodse school, het Cheider, is er geen enkele vrijheid. "Onder het mom van een joodse opvoeding was het heel normaal om kinderen een klap te geven." Dina-Perla voelt dat zij weg moet uit haar omgeving, maar zit vast aan haar milieu.
Ze voelt de sociale druk en is bang om uitgehuwelijkt te worden. Ze praat nergens over. Ondertussen wordt haar situatie erger en erger. Haar moeder begint haar te slaan en ook haar halfbroer, die af en toe op bezoek komt, mishandelt haar.
Hoewel iedereen in haar omgeving doorheeft dat er iets mis is bij Dina-Perla thuis, doet niemand iets. Het bevreemdt Dina-Perla nu nog steeds: "De hele straat wist dat er iets aan de hand was, maar wij waren dat gekke Joodse gezin waar iedereen bij uit de buurt bleef." En ook op het Cheider grijpt niemand in: "Pas jaren later is er een docente bij mij thuis geweest om huilend te vertellen dat ze in groep 4 al doorhadden dat er niets normaal was aan mijn thuissituatie."
Haar eigen, vrije leven
Dina-Perla schrijft een boek over haar jeugd. In 'Exodus uit de vuurtoren' beschrijft ze hoe ze zich stukje bij beetje ontworstelt aan haar moeder, haar agressieve halfbroer en het verstikkende orthodoxe milieu. "Ik ben tegengas gaan geven. Langzaam maar zeker kreeg ik een paar vriendinnetjes waar ik mee buitenspeelde. De dagelijkse boodschappen bij de winkel op de hoek werden mijn uitje."
De laatste keer dat ze het huis verlaat, doet ze dat met Max, haar huidige man. Zij leert hem jong kennen en hij helpt haar om, na een laatste , verschrikkelijke mishandeling door haar broer, het huis te verlaten en aangifte te doen. Haar broer krijgt een boete en een straatverbod, Dina-Perla krijgt haar eigen, vrije leven.
Geen contact met moeder
Tegenwoordig heeft de schrijfster geen contact meer met haar moeder. Al jaren woont ze om de hoek van haar ouderlijk huis, maar haar familie spreekt ze niet meer. Ze is nog lang niet uitgeschreven. 'Exodus uit de vuurtoren' is het eerste boek van wat een meerdelige serie moet worden.