BROEK IN WATERLAND "Ik denk dat ik op de laatste avond hier met mijn vrouw Liesbeth in alle rust nog eens langs de dieren wandel. En dan denk ik dat mij hier en daar nog wel een brok in de keel zal schieten." Dat zei Maarten Frankenhuis in zijn laatste optreden als directeur van Artis voor toen nog Radio Noord-Holland. Dertien jaar lang, van 1990 tot en met 2003, was hij het gezicht van de Amsterdamse dierentuin geweest.
Biografie
Naam: Maarten Frankenhuis
Geboren: 9 juli 1942
Beroep: dierenarts/onderzoeker Diergaarde Blijdorp, hoogleraar pluimveegeneeskunde, directeur Artis
"Ja, ik wilde het graag worden", zegt Maarten Frankenhuis nu. "Artis sprak me altijd enorm aan. Met Rotterdam heb ik niet zoveel, met Amsterdam des te meer. Artis als een museum van een dierentuin, een cultuurhistorisch monument, dat aspect trok me ook enorm."
Een klein vreugdedansje heeft Frankenhuis dus zeker gemaakt toen hij directeur werd. "Maar ik heb er wel voor gezorgd dat niemand het zag", voegt hij er snel aan toe.
Murugan
Het overlijden van de olifantenman Murugan, een van de iconen van Artis, en de tragische dood van de gorillagroep zijn voor Frankenhuis de meest emotionele momenten geweest. "Dat zijn gebeurtenissen die er enorm inhakken."
Lees ook: Noord-Hollandse iconen: "Ik was niet bang voor de bal"
Met meer genoegen denkt hij terug aan de realisatie van de Afrika-savanne op het Entrepodok-terrein, waar jarenlang juridische strijd om is gevoerd. Maar de aanhouder won en in 1999 kwam er dan toch de savanne met daarop een verzameling van Afrikaanse steppebewoners. Vroeger zaten de dieren per soort in een verblijf. "Nu is het zo", zegt Frankenhuis in 1999, "naar plaats van herkomst en zetten ze ook in een passend landschap." Er kwamen gnoes en zebra's bijelkaar op de savanne, aangevuld met stokstaartjes en pauwen. Tegenwoordig lopen er ook giraffen en koedoes rond.
Bemoeial
Maarten Frankenhuis was een directeur die zich, naar eigen zeggen, nog wel eens bemoeide met dierverzorging: "Je woont als directeur op het terrein en ik had een dierenachtergrond. Je kon van mij dus nauwelijks verwachten dat ik me niet met de gang van zaken zou bemoeien. De verzorgers vonden dat ook leuk, hoor. Die vroegen heel vaak om mijn oordeel. Ze vroegen ook nog wel eens of ik 's avonds of 's nachts nog een keer naar een dier wilde kijken als ze het niet vertrouwden."
Voor meer Noord-Hollandse iconen zie: www.nhnieuws.nl/iconen
Suggesties voor nieuwe iconen zijn ook welkom. Mail dan naar [email protected]
