Ga naar Content

Nicht van in WO II verdwenen Herman Warnink: "Vermissing heeft mijn jeugd verknald"

HILVERSUM Het is oktober 1942 als de 12- jarige Herman Warnink in het Spanderswoud in Hilversum verdwijnt. Hij was op zoek naar beukennootjes met wat vriendjes, maar lijkt van het ene op het ander moment van de aardbodem verdwenen. Niemand heeft hem ooit nog teruggezien.

Herman, die bij zijn oom - verzetsstrijder Ben Warnink - en tante inwoonde, is niet het eerste kind dat in die oorlogsjaren in het Gooi verdwijnt. Anderhalf jaar eerder raakt in Bussum de 10-jarige Ansje Busch vermist en niet lang daarna ook Mientje ter Haar van 14.

In de zomer van 1942 komt Hans van der Poel uit Hilversum niet meer thuis. De zaken moeten haast wel met elkaar te maken hebben. Er wordt een grote zoekactie op touw gezet.

De politie looft een beloning uit voor de gouden tip in de zaak en de oom en tante van Herman nemen helderzienden en wichelroedelopers in de arm om de jongen terug te vinden. Het is allemaal tevergeefs: Hermannetje, zoals hij genoemd wordt, is en blijft weg.

Lees ook: Hilversumse schrijver stort zich op mysterie van Gooise kindermoorden

Zijn nichtje Sisca Vos wordt negen jaar na Hermans vermissing geboren. Zij heeft Herman dus nooit gekend. Toch is hij van grote invloed op haar leven.

Zij vertelt: "De verdwijning van Herman heeft mijn jeugd verknald. Ik mocht nooit iets. Geen sleetje rijden in de winter, niet buiten spelen in de zomer. Mijn moeder was zo bang dat mij iets zou gebeuren, ze heeft mij te beschermd opgevoed. Ik werd er zelf een bang kind van. Welke grote boze wolf loopt daar buiten?"

Drama
De verdwijning van Herman heeft niet alleen veel invloed op het leven van Sisca. Haar hele familie was getekend door het drama dat hen was overkomen.

Sisca: "Mijn grootouders, de oom en tante van Herman, hebben zich zo schuldig gevoeld. Zij moesten Herman's ouders vertellen: "Hermannetje komt niet meer terug." Zijn moeder is die klap nooit te boven gekomen. Zij is helemaal gek geworden en heeft tot haar dood in een tehuis gezeten."

Seriemoordenaar
Herman en Hans worden nooit meer teruggevonden. De meisjes wel. In 1943  worden de resten van hun lichamen in juten zakken aangetroffen in de buurt van station Naarden-Bussum. Ook delen van het lichaam van een ander meisje worden daar gevonden. Een seriemoordenaar lijkt het gemunt te hebben op jonge kinderen in het Gooi.
 
De zaken zijn nooit opgelost, er is zelfs nooit een verdachte aangehouden.Sisca Vos heeft zo haar eigen ideeën over wat er met haar neefje gebeurd moet zijn: "Ik vermoed dat hij is meegelokt met een snoepje, hij was stapel op snoep. En toen verkracht en vermoord, dat denk ik."
Foto: NH