Ga naar Content

Wil Hartog: "Voor het stoplicht wil ik nog steeds als eerste wegwezen"

ABBEKERK De witte tornado, de witte reus, de grasdroger uit Abbekerk. 41 jaar geleden won Wil Hartog de TT Assen. Inmiddels is hij 69 jaar oud, maar nog steeds krijgt hij een glinstering in zijn ogen als hij praat over zijn geliefde motorsport. "Ik wil winnen, nog steeds. Ik weet dat het een afwijking van me is, maar als ik voor een stoplicht sta, wil ik als eerste wegwezen."

Biografie

Naam: Wil Hartog.

Geboren: 28 mei 1948 in Abbekerk.

Privé: Volgde de Rijks Middelbare Landbouwschool (RMLS) in Schagen. Werkte in de grasdrogerij van zijn vader en werd daar in de jaren'70 bedrijfsleider. 

Belangrijkste overwinningen: 1977: TT Assen, 1978: GP België, 1978: GP Finland, 1979: GP Duitsland, 1980: GP Finland.

Al op jonge leeftijd werkte Hartog in de grasdrogerij van zijn vader. Als tiener ontwikkelt hij een fascinatie voor motoren. "Mijn leven is asfalt en gras, daar komt het op neer. Het ene hobby, het andere brood. Als 16-jarige had ik natuurlijk eerst een brommer. Daarmee werden door de plaatselijke uitbater al races georganiseerd in Abbekerk. Daar hadden de nozems dan op zaterdagavond, voordat we naar de West-Friese jachtvelden gingen, een bromfietsrace."

Niet snel genoeg
Maar al snel is een brommer niet genoeg voor Hartog. In het voorjaar van 1966 zit hij op de Rijks Middelbare Landbouwschool in Schagen als hij in de etalage van motorzaak Klaas Middelbeek een Suzuki T20 ziet staan. Hij is direct verkocht.

"Prachtig mooi veel chroom, 160 kilo en zes versnellingen, wat uniek was toentertijd. Dat sprak mij enorm aan. Ik dacht: als ik 18 ben en mijn rijbewijs heb, dan wil ik deze. Zo is het dus gekomen dat ik ben gaan motorrijden. Maar al snel wilde ik zo hard mogelijk. Toen ben ik mee gaan doen met races op Zandvoort."

Zin doordrijven
De moeder van Hartog is allesbehalve blij met de hobby van haar zoon. "Eigenlijk mocht ik er niet eens aan beginnen. Ik mocht geen brommer kopen, maar deed het toch. Ik mocht geen motorfiets kopen, maar ik was heel eigenwijs en hield van het doorzetten en mijn zin doordrijven. Dat heeft me wel een prachtige motorcarrière gebracht."

Op het terrein van de grasdrogerij, in het 'Museum Wil Hartog', staat de T20 nog steeds te glimmen. "Hij is gerestaureerd en rijdt nog steeds fantastisch", vertelt Hartog trots. Ook zijn eerste echte racemotor, de Suzuki 500cc, heeft een mooie plek in het museum. Het is de motor waarmee hij in 1977 TT Assen won.

"Het was heel uniek, eigenlijk onmogelijk, om als privérijder tijdens een productierace te winnen. Om als Nederlander een Grand Prix te winnen", blikt Hartog terug. "Voor mij was het de mooiste dag van mijn leven."

40 jaar later: een staande ovatie
Afgelopen TT was het precies 40 jaar geleden dat Hartog de prijs pakte. Ter ere van zijn jubileum mocht hij opnieuw een ereronde rijden. Hoewel hij zijn overwinning enkele decennia geleden behaalde, werd Hartog getrakteerd op een staande ovatie van het aanwezige publiek.

"Ik was heel erg onder de indruk van het enthousiasme. Het is toch 40 jaar geleden, misschien dat 50+ het nog weet, maar zóveel enthousiasme? Daar was ik zo van onder de indruk. Dat maakt me heel emotioneel. Nog steeds."

Hartogs liefde voor motoren is ook na bijna zeventig jaar nog springlevend. "Als je er op zit en je rijdt, dan ga je je weer jong voelen. Het mooiste van snelheid vind ik altijd het accelereren. Net als met een vliegtuig. Het mooiste vind ik het starten, het opstijgen. Het acceleratievermogen van zoveel pk’s op zo weinig kilogrammen. Dat is een heerlijk gevoel."

Dit artikel is onderdeel van de serie 'Noord-Hollandse iconen'. Bekijk hier alle afleveringen. Welk persoonlijk icoon zou jij graag terug willen zien in deze serie? Laat het ons weten via [email protected].

"Voor het stoplicht wil ik nog steeds als eerste wegwezen" (lange versie) - NH Nieuws