Ga naar Content

Schilderen om niet te vergeten: "Ik weet niet hoeveel jaren ik nog heb"

HUIZEN Mels Sluyser is van oorsprong biochemicus en kankeronderzoeker. Tegenwoordig is hij ook kunstenaar. Sinds zijn pensioen maakt hij in hoog tempo schilderijen over het joodse leven van voor de oorlog en van nu.

Toen Mels ooit een waterverfsetje cadeau kreeg, waarmee hij door vakjes in te vullen een schilderijtje maakte, voelde hij dat hij talent had. Hij begon te schilderen en is nooit meer opgehouden. In het begin schilderde hij nog van alles, maar in de loop der tijd ontwikkelde zich een thema in zijn kunst.

"Mensen weten niet meer hoe het was"
Mels groeide op met de verhalen van zijn vader, Meyer Sluyser. Hij schreef boeken over het joodse leven van voor de oorlog in Amsterdam. Mels laat zich nu, decennia later, nog steeds inspireren door die verhalen. "Omdat mijn vader die verhalen schreef, maak ik nu onwillekeurig deze schilderijen. Als Jood moet je iets nalaten."

De familie van Mels kwam hevig geschonden uit de oorlog. Zelf bracht hij, met zijn zusje en ouders, de oorlogsjaren door in Engeland, maar bij terugkomst bleek het grootste deel van hun familie uitgemoord.

"Van mijn moeders kant waren er nog vier over, van mijn vader was alles weg." Mels voelt een sterke drang om juist die joodse achtergrond aan het canvas toe te vertrouwen. "Het is de sfeer die verloren dreigt te gaan. Mensen weten niet meer hoe het was. Dit is een manier om mensen te laten bestaan, je roept iets terug."

Haast
De hoeveelheid schilderijen blijft groeien. Ondanks zijn hoge leeftijd, Mels is 87, schildert hij in hoog tempo door. Zijn drang om vast te leggen is groot, hij voelt de verantwoordelijkheid van het doorgeven. "Ik heb haast, ik weet niet hoeveel jaren ik nog heb."

Eerder al exposeerde Mels Sluyser in Antwerpen en in het Joods Historisch Museum in Amsterdam. Nu is zijn werk te zien in Gallerie Arte Temporale in Bussum.

Foto: NH Reportage